کِرِم‌هایی که اخیرا به بازار ارایه شده است، هم با اثر مستقیم روی ریشه موها و هم با اختلال در تغذیه فولیکول‌ها می‌توانند تا حدودی روی کاهش رشد موها و نازک شدن آنها تاثیر گذار باشد.

 

خداحافظی با موهای زاید
موهای زاید یکی از مشکلات رایج خانم‌هاست. بخشی از این موهای زاید، موهای طبیعی بدن‌اند ولی بخشی نیز ممکن است ناشی از پرمویی باشند؛ مثلا موهای بالای لب فوقانی، دور سینه و روی ران....

 

در بعضی از خانم‌ها رشد موهای زبر و ضخیمی مشاهده می‌شود که تحمل آن برای بیشتر زنان مشکل است. رفع و کاهش این موها از علایق دیرینه خانم‌هاست و روش‌هایی از قدیم‌الایام برای این کار وجود داشته که هر فرد، بسته به علاقه و شدت رشد این موها، یکی از این روش‌ها را انتخاب می‌کرده؛ از بند انداختن و موم یا واکس گرفته تا تیغ و کِرِم‌های موبر.

 

اما همه روش‌های فوق موقتی‌اند و اخیرا روش‌هایی مانند الکترولیز و لیزرتراپی جهت از بین بردن موهای زاید در اختیار پزشکان قرار دارد که جزو روش‌های دایمی محسوب می‌شوند ولی با توجه به اینکه امکان انجام این روش‌های جدید در همه افراد وجود ندارد، کارخانجات مختلف به دنبال فرمولاسیون کِرِم‌هایی هستند که استفاده از آنها برای همه مقدور باشد و هزینه چندانی هم در برنداشته باشد.

 

کِرِم‌های فوق‌الذکر ترکیباتی مانند اسید فرولیک و اسید کافئیک و یا مواد کمپلکس گیاهی در تركیب خود دارند. البته در کشورهای مختلف و جهت مقاصد تحقیقاتی کرم‌های ضدپرمویی که به طور خوراکی مصرف می‌شوند، ساخته و مصرف شده که با نتایج ضعیفی همراه بوده است.

 

کِرِم‌هایی که اخیرا به بازار ارایه شده است، هم با اثر مستقیم روی ریشه موها و هم با اختلال در تغذیه فولیکول‌ها می‌توانند تا حدودی روی کاهش رشد موها و نازک شدن آنها تاثیر گذار باشد.

 

نتایج مطالعات و تجربیات مختلف در مورد این کِرِم‌ها بسیار متفاوت می‌باشد.

 

6 تا 7 ماه برای پشت‌گردن
4 تا 5 ماه برای زیر بغل
1 تا 2 ماه برای دست‌ها
1 ماه برای پشت
2 ماه برای شکم
5 تا 6 ماه برای خط مایو
1 تا 2 ماه برای پاها

 

طرز استفاده از کِرِم‌های موبر
برای مصرف لازم است ابتدا موهای ناحیه با روش‌هایی از قبیل واکس، اپیلاتور یا بند انداختن از ناحیه موردنظر از ریشه کنده شود ولی تیغ و یا روش‌های دیگر سطحی توصیه نمی‌شود. سپس مقدار کافی از کِرِم روی ناحیه و به صورت خلاف جهت رویش موها، مالیده شده و ماساژ داده می‌شود. در صورتی که موها کنده نشده و یا از روش‌های سطحی مانند تیغ و یا کرم موبر استفاده شده باشد، مدت زمان بیشتری برای بروز آثار این کرم‌ها لازم خواهد بود.

 

با اینکه مصرف این کرم‌ها هم برای آقایان و هم خانم‌ها امکان‌پذیر است، لیکن در بین بانوان طرفداران بیشتری دارد.

 

لازم به توضیح است با توجه به محدودیت مطالعات انجام گرفته در گروه‌های سنی مختلف، لازم است از مصرف این کرم‌ها در بانوان باردار، مادران شیرده و افراد زیر 10 تا 12 سال پرهیز شود.

 

در ضمن برای بروز نتایج پایدار لازم است این کرم‌ها به مدت 4 تا 8 ماه و هر شب قبل از خواب روی ناحیه موردنظر استفاده شود. همواره لازم است علت اصلی پرمویی را پیدا کنید.

 

باید علت اصلی را پیدا كنید
همان‌طور که در ابتدای بحث مطرح شد، اول باید مشخص شود که موهای تحت درمان از چه نوعی بوده و علت رویش آنها چیست؟ آیا این روش‌ها از نوع زبر بوده یا موی کرکی است؟ آیا از نوع وابسته به هورمونی است یا خیر؟ آیا همراه با علایم و عوارضی در نواحی دیگر بدن است یا نه؟ آیا بیمار از تاخیر یا قطع پریودهای ماهانه، کاهش موهای جلوی سر و یا جای آکنه‌ها و جوش‌های شدید در نواحی دیگر خود شاکی است یا نه؟ وضعیت هورمونی مردانه و یا زنانه بیمار از چه قرار است؟ آیا هیچ‌گونه ناراحتی و نامنظمی هورمونی در بیمار وجود دارد؟ آیا سطح هورمون مردانه بیمار بالاتر از حد طبیعی است؟ وضعیت کارکرد سایر غدد از جمله تیرویید چگونه است؟ آیا تخمدان‌های وی دارای کیست‌های متعدد است یا نه؟ آیا تخمک‌گذاری بیمار طبیعی و به موقع است؟ کارکرد غدد فوق‌کلیه بیمار چگونه است؟ آیا بیمار ترشح غیرعادی از سینه‌ها‌یش دارد؟ آیا هیچ‌گونه مقاومت به انسولین در بیمار مشاهده می‌شود؟ و نیز علاوه بر بررسی موارد فوق باید توجه کنید که آیا سایر داروهای مصرفی بیمار ممکن است همراه با افزایش موهای زاید باشد؟ آیا فرد داروهایی مانند کورتون یا فنی‌تویین را به طور مزمن مصرف می‌کند؟

 

تمام موارد فوق همکاری نزدیک متخصص پوست، متخصص زنان و متخصص غدد را می‌طلبد و بعد از تمام بررسی‌های فوق مشخص می‌شود که آیا پرمویی بیمار ناشی از بیماری خاصی بوده و یا حالت ایدیوپاتیک دارد و آیا اصولا درمان‌های طبی خاصی را می‌طلبد یا نه؟ در برخی از موارد فوق لازم است بیمار تحت درمان دارویی خوراکی به مدت طولانی قرار گرفته و یا حتی جراحی خاصی روی بیمار انجام گیرد.

 

در برخی از موارد لازم است داروهای هورمونی، کورتون خوراکی یا تزریقی، بلوک کننده‌های هورمون مردانه و... برای بیمار توصیه شود، بنابراین همان‌طور که ملاحظه می‌کنید کلمه پرمویی و رفع پرمویی فقط یک حالت یا یک بیماری نبوده، بلکه خود علامتی است که می‌تواند ناشی از علل و بیماری‌های متعددی باشد. این علل در برخی از موارد بسیار متفاوت و دور از هم بوده و درمان‌های کاملا متفاوتی را هم نیاز خواهد داشت.

 

نژاد به نژاد، قوم به قوم
علاوه بر زمینه‌های بیماری آنچه که در مورد پرمویی باید به آن توجه شود مسایل نژادی است. بسیاری از بانوان در آسیای جنوبی، اروپای شرقی و نیز در مناطقی از جنوب اروپا و همین‌طور بسیاری از بانوان نژاد آفریقایی ممکن است به طور معمول رویش مو روی صورت و شکم و حتی ران‌ها و پاها داشته باشند که ناشی از مسایل ژنتیکی و نژادی بوده و بر هیچ بیماری خاصی دلالت ندارد، بنابراین نه فقط بررسی پرمویی، بلکه حتی اطلاق کلمه پرمویی نیز به افراد باید بادقت صورت گیرد.

 

به نظر می‌رسد تبلیغات رسانه‌ای که خانم‌ها را به‌صورت افرادی کاملا عاری از هرگونه موی زاید نشان می‌دهد، روی علایق و سلایق بانوان بسیار تاثیرگذار بوده است.

 

در طی سال‌های اخیر شاهد آن هستیم که اکثر بانوان حتی به رشد موهای کرکی و نرمال پوست خود نیز واکنش نشان می‌دهند و اکثراً خواستار استفاده از کرم یا لیزر درمانی می‌باشند، بنابراین ویزیت اولیه پزشک برای هریک از این افراد ضروری است تا اولا درمان و در ثانی نوع درمان مناسب برای هر فرد تعیین شود.